تنها

یا مونس...

سلام

شعری از جناب جواد مهاجرپور، تقدیم به شما:

دلم دشت است،
دشتی سراسر خالی از عشق
دشتی با شب‌های سرد تنهایی
بی امیدی و بی پناهی

دلم دشت است
دشتی با روزهای گرم و طاقت فرسا
با آرزوی سرابی کوچک
تا بیاید
تا سبز کند این خاک را

دلم دشت است
دشتی به وسعت تمام آرزوها
به بزرگی تمام رازهای پنهان
به لطافت بال پروانه‌های عاشق

دلم دشت است
دشتی به انتظار نو بهاران
تا سبز شود این بار
تا سبز کند این بار

یاعلی مددی...

تابستون

یا سلام...

سلام؛

این تابستون خیلی خوب بود. از لحاط اینکه کارهای جدی مربوط به زندگی و درس رو به طور کامل رها کرده بودم و بیشتر روی خودم متمرکز بود. اگه از من بپرسید که چیکار کردی، شاید کارهایی که براتون بشمرم فقط یک یا دو هفته رو پر کنه، این مشخصه به خاطر این بود که برای خودم بودم و تمام دغدغه‌هام رو دم در تابستون جا گذاشتم. پا شدم و تنهایی شروع کردم به گردش و گشتن در تهران، قدم زدن، این ور و اون ور رفتن، تمرین جسارت و با خود بودن. آشتی با خود، یا هرچی که بشه اسمش رو گذاشت. فکر کنم که برای زندگی تنهایی آماده باشم. چه توی این خاک، چه جای دیگه.

یاعلی مددی...