یا معطی قبل ان سأله...
سلام؛
من الان 21 سال و حدود 8 ماه از خدا عمر گرفتم، و با وجود اینکه پسر هم هستم هنوز گواهینامه نگرفتم.
باید اعتراف کنم که من آدمی هستم که دوست دارم تا جایی که امکان داره مسئولیت بر دوشم نباشه. هر مزیتی که اون مسئولیت داشته باشه. اعتقاد دارم همین زندگی و جامعه‌ای که در اون داریم زندگی می‌کنیم، همین خانواده و دوستان و آشنایانی که دارم، همه‌ی اینها آنقدر بار مسئولیت بر دوش من گذاشته که نمی‌تونم درست و کامل اونها رو برآورده کنم. حال قبول کردن مسئولیت بیشتر، هرچقدر هم که جذاب باشه، حماقته.
تا این سن و دوره، همه‌ی فعالیت‌های من، اعم از درس خوندن و بقیه‌ی چیزها، اگرچه شاید از نظر تعداد زیاد بوده، ولی حساسیت خیلی زیادی نداشتنه‌اند. ولی رانندگی مسئولیت و ریسک بالایی داره. وقتی من درس نخونم، نمره نمی‌گیرم. ولی اگر درست رانندگی نکنم، جون بقیه‌ی آدم‌ها به خطر میافته، و احتمال ضرر جانی و مالی به بقیه هست.
خب؛ یک جورهایی ترس از قبول این مسئولیت یک مدت باعث شد که نسبت به گرفتن گواهینامه بی‌میل باشم. رانندگی بلدم، ولی خب...
"زندگی بدون ریسک کردن زیاد جذاب نیست. زندگی نیست. باید بالا پایین داشته باشیم. باید اینور اونور رفت." اینها حرف‌هایی هست که به خودم می‌گم تا قانع بشم که برم دنبال گواهینامه. از اون طرف بین دوستان اینکه من ماشین با خودم ندارم باعث شده که خیلی برای رفت و آمد با اونها معذب باشم-البته جدا پیاده روی رو خیلی دوست دارم-.
شاید فشار زندگی باعث شده که به سمت گواهینامه گرفتن سوق داده بشم. نمی‌دونم. ولی در هر صورت دنبالش رفتم.
و حالا مشکل اینه که در امتحان نهایی شهر، به مشکل برخورده‌ام. همه چیز رو بلدم، رانندگی‌م خوبه، ولی در امتحان شهر تا به حال چهار بار مردود شدم... .
دعا کنید که فردا قبول بشم.
یاعلی مددی...
b onvane mesal hamsare dusam nimeshab mire ab bokhore k tu tariki dasesh mikhore o y goldune kh sangin mikhore tu saresh
khoda rahm kard k dusam govahiname dashto sari b bimaresan resundesh
.
mishe ba ehtiat ranandegi kard v belakhare har chizi nemitune 100% mofid bashe
.
ishala k ghabulid in bar
negaran nabashid una hagh daran rad konan aksare afrad ro chandin martabe